W przygotowaniu.
Krótka i żartobliwa prezentacja wyjaśnionych w słowniku pojęć na literę m:
Malarstwo manierystyczne[2] to nie to samo co obraz z manierą[1]. Miniaturowe[4] martwe natury[3] nie zdobią modernistycznej[5] mozaiki[6].
1. Maniera
— sposób tworzenia charakterystyczny dla danego artysty, który cechuje przykra przewidywalność i łatwa możliwość oderwania go od twórcy przez naśladowców, w celach odtwórczych innych niż kopiowanie.
2. Manieryzm
— tendencja w sztuce europejskiej w latach 1520-1600, w której nadrzędne były wytworność, wyrafinowanie, kunsztowność, korzystanie z wyobraźni. W manieryzmie podejmowano arcytrudne tematy kompozycyjne, które próbowano rozwiązywać tak, by odbiorca nie dostrzegł skali trudności wykonania oglądanego dzieła, a pozostawał urzeczony wdziękiem i wymyślnością formy oraz treścią malowidła. Ceniono efekt zaskoczenia, pomysłowość (np. sztuka G. Arcimbolda).
3. Martwa natura
— w malarstwie ukazanie grupy przedmiotów, ułożonych atrakcyjnie pod względem kompozycyjnym, w ciekawej scenerii świetlnej i kolorystycznej. Jako samodzielny temat zaczęła funkcjonować we Włoszech na początku XVI wieku. Jako odrębny gatunek malarstwa rozwinęła się przede wszystkim we Flandrii i Holandii w XVII wieku.
4. Miniatura
— malarska lub rysunkowa ilustracja zdobiąca rękopis. Używano różnych narzędzi i technik do wykonywania miniatur. Malowano temperą, akwarelą, rysunki wykonywano piórem, srebrnym sztyftem lub cienkim pędzelkiem. Miniaturą nazywamy też obraz niewielkich rozmiarów, malowany precyzyjnie na pergaminie, kości słoniowej, metalu lub porcelanie. Takie niewielkie malowidła umieszczano często w medalionach, bransoletach, tabakierkach itd.
5. Modernizm
— termin określający zjawiska w literaturze, sztuce, filozofii, w których dominował dekadentyzm, krytycyzm.
6. Mozaika
— technika malarstwa o charakterze dekoracyjnym i często monumentalnym, polegająca na układaniu zaprojektowanej kompozycji malarskiej z drobnych kostek kamiennych, szklanych lub ceramicznych na odpowiednio przygotowanej zaprawie wapiennej, lub cementowej. Technika ta charakteryzuje się wyjątkową trwałością. Ciekawą jej odmianą jest tzw. mozaika florencka, która jest rodzajem marmurowej inkrustacji.