W przygotowaniu.
Krótka prezentacja wyjaśnionych w słowniku pojęć na literę ś:
Zimy — wydaje się na pierwszy rzut oka — malują pejzaże samym światłocieniem[4], ale nie jest on pozbawiony koloru taką porą roku; tak jak całe malarstwo. To rysunek jest monochromatyczny, ale oczywiście może być pełen światła[3] — i śladów[1], które zostawia ono na papierze. Trudniej może było to zauważyć w średniowieczu[2].
1. Ślady w malarstwie (termin wprowadzony przez autorkę)
— Ślady w malarstwie to narzędzie graniczne pracy twórczej — bliskie przypadkowi, lecz wymagające decyzji. Można wyróżnić: ślad narzędzia – fizyczny efekt działania pędzla, szpachli, gąbki czy dłoni; ślad obecności – gest charakterystyczny dla danego artysty, ujawniający jego sposób myślenia, emocje, wybory; ślad światła – często pomijany, lecz znaczący element pracy malarskiej, będący subtelnym didaskalium stylu i wrażliwości twórcy. Ślad nie jest tylko efektem — jest znakiem decyzji, obecności i procesu. Może być zamierzony lub intuicyjny, ale zawsze pozostaje świadectwem malarskiego gestu.
2. Średniowiecze
— Jedna z najważniejszych epok stylistycznych w historii sztuki — dziedzictwo ludzkości, rozpoznawalne dzięki swoim charakterystycznym cechom. W malarstwie średniowiecznym dominowała tematyka religijna, symbolika i brak perspektywy. Całą epokę dzieli się na trzy fazy: wczesne średniowiecze, średniowiecze dojrzałe i późne średniowiecze.
3. Światło
— Światło to promieniowanie elektromagnetyczne widzialne dla ludzkiego oka, obejmujące zakres długości fal od około 380 do 780 nanometrów. W fizyce ma dualną naturę — zachowuje się zarówno jak fala (np. w zjawiskach odbicia, załamania czy dyfrakcji), jak i jak strumień cząstek zwanych fotonami, które niosą energię. W sztuce światło jest podstawowym narzędziem budowania przestrzeni, formy i nastroju. Może być naturalne (np. słoneczne) lub sztuczne (np. z lampy), a jego barwa zależy od widma i temperatury źródła. W malarstwie światło modeluje bryły, tworzy kontrasty, podkreśla walory i nadaje obrazowi głębię — jest nie tylko zjawiskiem fizycznym, ale też środkiem wyrazu artystycznego.
4. Światłocień
— zjawisko przestrzenne polegające na wielotonowości walorowej oświetlonych przedmiotów, wykorzystywane w budowaniu efektu trójwymiarowości obrazu (def. autorki).